Siedliska przyrodnicze i rzadkie gatunki roślin w
sąsiedztwie miasta Zamość podlegają silnej antropopresji[1], związanej z wprowadzaniem
zabudowy mieszkaniowej i letniskowej, realizacją infrastruktury technicznej
oraz rekreacją.
Działalność człowieka spowodowała już obecnie widoczne
zmiany w siedliskach przyrodniczych i straty w liczebności gatunków
występujących w gminie Zamość. Wymarły m.in. takie gatunki jak: lipiennik
Loesela Liparis loeselii, tłustosz
dwubarwny Pinguiqula vulgaris ssp. bicolor, niebielistka trwała Swertia
perennis i brzoza niska Betula
humilis.
Przerwane lub znacznie ograniczona została również
drożność korytarzy ekologicznych dolin rzecznych oraz leśnych powiązań
ekologicznych.
Ważne jest uświadamianie miejscowej ludności, jak
cenne walory przyrodnicze występują na tym terenie, ponieważ w wielu
przypadkach zniszczenie siedlisk i wymieranie gatunków wynika jedynie z
niewiedzy.
[1] Antropopresja – ogół
działań człowieka (zarówno planowych i przypadkowych) mających wpływ na
środowisko przyrodnicze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz